ορθωτήρας

ορθωτήρας: ο (Α ὀρθωτήρ, -ῆρος)

νεοελλ.

1. κάθε μέσο με το οποίο ανορθώνεται, ανυψώνεται κάτι

2. φρ. «ορθωτήρες μύες τριχών» — μύες από λείες μυϊκές ίνες οι οποίοι όταν συσπώνται ανορθώνουν τις τρίχες

αρχ.

αυτός που διευθύνει ή που εκτελεί κάτι με επιτυχία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀρθῶ + επίθημα -τήρ (πρβλ. στρω-τήρ)].

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

δέρμα — I (Ανατ.).Προστατευτικό όργανο (πάχους 0,5 4 χιλιοστών), που καλύπτει ολόκληρη την επιφάνεια του σώματος και μεταπίπτει, κατά τις φυσικές οπές του, στους βλεννογόνους. Αποτελείται από ένα λεπτό επιφανειακό στρώμα επιθηλιακού ιστού, την επιδερμίδα … Dictionary of Greek
κεφαλορθωτήρας — ο κεφαλόδεσμος*. [ΕΤΥΜΟΛ. < κεφαλ(ο) * + ορθωτήρας < ορθωτήρ < ὀρθῶ «σηκώνω»] … Dictionary of Greek
ορθωτής — ο (ΑΜ ὀρθωτής) [ορθώ] νεοελλ. ορθωτήρας μσν. δημόσιος υπάλληλος που ασκούσε το λειτούργημα τού εφόρου αρχ. ο θεός που επιστατούσε και επέβλεπε … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias